Ήταν μια ανοιξιάτικη ημέρα του 2000 όταν ο φωτογραφικός φακός του Μανώλη Σπανάκη, κατέγραφε δύο εξαιρετικά ενσταντανέ.
Στο Σωρό της Άνω Βιάννου, τη γραφική γειτονιά που κάποτε έσφυζε από ζωή, τρεις γραφικές γυναικείες φιγούρες συνδύασαν το τερπνό μετά του ωφελίμου.
Εκεί, στα γραφικά καντούνια της γειτονιάς, έβγαλαν τις καρέκλες τους και κουβέντιασαν … κουτσομπόλεψαν, αναστορήθηκαν, ενώ ταυτόχρονα είχαν μαζί τους και τα κεντήματά τους… αυτή την πανάρχαια λαϊκή τέχνη που μας έχει δωρίσει αυθεντικά αριστουργήματα.
Ήταν τρεις συμπαθέστατες κυρίες, με όλη τη σημασία της λέξης:
Αριστερά η Βασιλεία Παπαματθαιάκη, στο μέσον η Σοφία Παπαδομαρκάκη και δεξιά η Ειρήνη Κοτσυφάκη.
Τριάντα μέτρα δυτικά, λίγο πριν το εξαίσιο βυζαντινό εκκλησάκι της Αγίας Πελαγίας με τις σπάνιες τοιχογραφίες, δυο άλλες Σωρίτισσες, απολαμβάνουν την ηλιόλουστη μέρα. Κάτω η Γεωργία Παπαγιαννάκη και πάνω στο μπαλκόνι η Ευαγγελία Δοριάκη-Αθουσάκη.
