Ο συνταξιούχος αστυνομικός με καταγωγή από την Καρδίτσα, είχε στενούς συγγενικούς δεσμούς με το Κεφαλοβρύσι
Για το "ταξίδι" χωρίς επιστροφή, ξεκίνησε ο 61χρονος Αλκιβιάδης Παπαδημητρόπουλος, που διατηρούσε στενούς δεσμούς με τη Βιάννο και το μαρτυρικό Κεφαλοβρύσι, καθώς η σύζυγός του κατάγεται από το χωριό κι έρχονταν συχνά εδώ για διακοπές.
Ο 61χρονος συνταξιούχος αστυνομικός, με καταγωγή από την Καρδίτσα, προ καιρού, ήρθε στο νησί για να βοηθήσει στην ελαιοσυλλογή και κατά την επιστροφή του στην Αθήνα ενεπλάκη σε τροχαίο και δυστυχώς δεν τα κατάφερε.
Σε ανάρτησή του, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κεφαλοβρυσίου, κ. Κώστας Κοντάκης, που είχε συγγενικές σχέσεις με τον εκλιπόντα, αναφέρει:
"30 Ιουλίου 2021 ο παντεδότης και παντογνώστης Θεός, ο βλέπων εν κρυπτω και αποδίδων εν τω φανερω ηθέλησε και ευδόκησε ο Αλκιβιάδης Παπαδημητρόπουλος στα 61 του χρόνια να αναπαυθεί εν Κυρίω.
Η αγάπη ξαφνικά έγινε πόνος μια ανάμνηση φωτεινή μια μάταιη πλέον αναζήτηση.
Σίγουρα όμως ο Άλκης δεν ήταν, ΕΙΝΑΙ και θα ΕΙΝΑΙ παρουσία, λόγος, μορφή και μνήμη , γιατί τα θεμέλια που έστησε στα 61 του χρόνια με την Ανθρωπιά του και την ταπεινότητα του κανένας θάνατος δεν τα απειλεί. Ξεχώριζε ο Άλκης μεσα σε όλους για το ήθος του, την αξιοπρέπεια, την σεμνότητα και την καλοπροαίρετη συμπεριφορά.
Αξέχαστη θα μας μείνει η προσωπικότητα του,η ευαισθησία του και κυρίως η χαρακτηριστική του ευγένεια που βρισκόταν διάχυτη στην ανθρώπινη φύση και υπόσταση του.
Σήκωσε ο Άλκης επάξια στους ώμους του το ασήκωτο βάρος της έννοιας της Ανθρωπιάς , κι' όμως σήμερα η επίγεια ζωή τον παρέδωσε στην επουράνια.
Πέρασε ο Άλκης την ώρα της καταξίωσης την ώρα της απολαβής ξαφνικά και ΑΔΙΚΑ εκείθε πέρα στον ολόφωτο θόρυβο της αιωνιότητας στην μυστηριώδη χώρα της αιώνιας αποθεραπείας, αφού όμως μας υπέμνησε τι κορυφαίο είναι ν'αγαπάς τον Άνθρωπο.
Πιστεύω ότι σήμερα η αδόκητος έξοδος του Άλκη αφαίρεσε ένα μεγάλο φώς από μας αλλά σίγουρα έχει προσθέσει ένα φως ανάμεσα σε κείνους που λάμπουν στον άλλο κόσμο γιατί εδοξασαν με πάθος και γενναιότητα το ήθος στον κόσμο αυτό.
Εχάσαμε σήμερα ένα τίμιο, ευγενικό άνθρωπο,μια ψυχή αγαθή, πρόθυμη να αγαπήσει,να αναγνωρίσει με σεμνότητα,να επαινέσει και να χαρεί την ευτυχία των άλλων. Όλοι εμείς που τον γνωρίσαμε κι'αγαπησαμε τον Άλκη ας μας βοηθήσει η Θεία Χάρις η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλειπόντα αναπληρούσα να σμίξουμε τις δεήσεις μας και να προσευχηθούμε να έχει , ο Κύριος της ζωής και του θανάτου, υπό την σκέπη του το Άλκη στους λειμώνες του Παραδείσου. Για τους οικείους μοναδική διέξοδος και παρηγοριά τα λόγια του Κοσμά του Αιτωλού προς κάθε πονεμένο.
Πριν σου στείλει ο Θεός τον Σταυρό που σηκώνεις τον κοίταξε με τα πάνσοφα μάτια του, τον εξέτασε με την Θεία λογική του,τον ήλεγξε με την ατέλειωτη δικαιοσύνη του,τον θερμανε στην γεμάτη αγάπη καρδιά του, τον ζύγισε καλά με τα στοργικά του χέρια μη τυχόν και πέσει βαρύτερος απ' όσο μπορείς να σηκώσεις, και αφού υπολόγισε το θάρρος σου τον ευλόγησε και τον απίθωσε στους ώμους σου. Μπορείς να τον σηκώσεις, κράτησε τον και ανέβαινε από τον Γολγοθά στην Ανάσταση.
Όμως η Ανθρώπινη παρουσία σου Άλκη είναι αναντικατάστατη θα μας λείψεις ρε Άλκη και θα μας λείψεις πολύ. Μας μένει πλέον η ελπίδα ότι το άνυδρο τοπίο των φαινομένων πραγμάτων διαδέχεται η πλούσια βλάστηση μιας άλλης πραγματικότητας.
Ας είναι ελαφρύ το Καρδιτσιώτικο χώμα που θα σε σκεπάσει".
