Τον Σεπτέμβρη του 22', πέρασα δύο βδομάδες στο Ωνάσειο με τη 2χρονη τότε Αμαλία μου.
Την άλλαζα, την τάιζα, την έλουζα, της έφτιαχνα τα μαλλιά.
Ήμουν ο μόνος πατέρας στο παιδικό τμήμα και γρήγορα ήρθα αντιμέτωπος με (μη κακοπροαίρετες είναι η αλήθεια) απορίες των άλλων συνοδών και του προσωπικού που αφορούσαν την "μπαμπάς και κόρη" φάση. Λες και γεννήθηκα με κάποιο ταλέντο ή απέκτησα κάποιες δεξιότητες μαγικά, που με μετατρέπουν σε γονέα που νοιάζεται και φροντίζει.
Όχι δεν το λέω για να μου πει κανείς μπράβο. Το λέω γιατί το "μπράβο" είναι στην προκειμένη το πρόβλημα. Το τι έχεις ανάμεσα στα πόδια σου δεν παίζει ρόλο στο αν είναι καλός γονέας/φροντιστής ή όχι. Χρειάζεται απλά να νοιάζεσαι και να αγαπάς.
Παιδιά εκεί έξω μεγαλώνουν μόνο με πατέρα, με παπούδες, με γιαγιάδες, με θείους. Οικογένεια είναι όπου νιώθεις ασφαλής, όπου νιώθεις να σε νοιάζονται.
Μια καλόγεννη γυναίκα μπορεί εύκολα να είναι και μια κάκιστη γονέας. Και το ξέρεις.
Μα ας μη κρυβόμαστε.
Όταν ακούμε ομόφυλο ζευγάρι, όλοι μας σκεφτόμαστε πρώτα δύο άνδρες. Παραδέξου το κι εσύ. Θα ακούσεις σκωπτικά "και ποιος θα κάνει τη μαμά", μα δύσκολα θα ακούσεις για ομόφυλο ζευγάρι γυναικών "ποιος θα κάνει τον μπαμπά".
Το ξέρεις πως η εικόνα δύο ανδρών συντρόφων, μας ενοχλεί. Και εμένα με έχει ενοχλήσει στο παρελθόν. Δεν κρύβομαι. Κι αυτό γιατί η κοινωνία, είναι πρώτα άνδρας, και μετά, αρκετά μετά, ίσως υπάρχει χώρος και για τη γυναίκα. Και ο άνδρας δεν δέχεται τίποτα που να χαλάει το ανδρικό κοινωνικό προφίλ με το οποίο εκπαιδεύτικε. Του νταή, του αρχηγού, του επιβήτορα.
"Ναι αλλά η φύση..."
Η φύση κάνει τη δουλειά της κι εσύ τη δικιά σου. Η φύση επιτρέπει εύκολα μια εγκυμοσύνη 14χρονης μετά από βιασμό, αλλά δεν επιτρέπει εύκολα σε μια συνειδητοποιημένη γυναίκα να μείνει έγκυος σε ώριμη ηλικία από έναν άνδρα που έχει επιλέξει και είναι σίγουρη γι'αυτόν.
Η δουλειά της φύσης είναι η αναπαραγωγή. Δεν νοιάζεται για το αν έχεις υγιή ή προβληματική οικογογένεια.
Οι άνθρωποι νοιάζονται, οι σύγχρονες κοινωνίες οφείλουν να νοιάζονται.
"Μάνα είναι μόνο μία".
Ναι, τώρα το θυμήθηκες. Τον υπόλοιπο χρόνο που τις σκοτώνουμε, τις δέρνουμε, τις βρίζουμε, τις απολύουμε για να μη μείνουν έγκυες, τις κρίνουμε για χίλιους λόγους παραπάνω από αυτούς που κρινόμαστε, δεν το κάνουμε σε εν δυνάμει μανάδες.
Δεν ντρέπομαι να πω ότι πριν 6-7 χρόνια αντιμετώπιζα την όλη φάση με σκεπτικισμό. Έχω κάνει και ποστς με τις σκέψεις μου. Από τότε διάβασα, ενημερώθηκα, ταξίδεψα, γνώρισα ανθρώπους. Πριν ανοίξεις το στόμα σου για κάτι που αφορά τη ζωή άλλων, κάνε το ίδιο.
Ο Χοδορόφσκι έχει πει πως "ένα πουλί που γεννιέται σε κλουβί, βλέπει σαν άρρωστα τα πουλιά που πετάνε"
*Φωτογραφία: Οι δύο μανάδες του Jackson από τη σειρά Sex Education
