Ο μικρός Σταύρος από το Κεφαλοβρύσι αναρωτιέται πότε θα υπάρξει μια παιδική χαρά στο χωριό του
Τι μπορεί να απαντήσει κανείς σε ένα παιδάκι των πρώτων τάξεων του δημοτικού, όταν τον ρωτήσει εάν θα γίνει ποτέ στο χωριό του μία παιδική χαρά;
Τι μπορεί να πει κανείς για να λύσει το ... "μυστήριο" στο μυαλό ενός 7χρονου γιατί δεν έγινε μία παιδική χαρά στο χωριό όπου ζει και πηγαίνει σχολείο, μαζί με άλλα 10 παιδάκια;
Αν η λύση δεν είναι να φτιαχτεί άμεσα αυτή η παιδική χαρά, τότε τι νόημα έχουν όλα τα έργα, οι τσιμεντοστρώσεις, οι διαπλατύνσεις δρόμων, οι καθαρισμοί και τόσα άλλα καθημερινά και, προφανώς, πιο σημαντικά - για την Πολιτεία και τις τοπικές αρχές - έργα;
Ο μικρός Σταύρος από το Κεφαλοβρύσι πηγαίνει καθημερινά στο σχολείο της Άνω Βιάννου, μαζί με τα άλλα 10 παιδιά που ζουν στο χωριό. Μπαίνει καθημερινά στο λεωφορείο - με τις όποιες καιρικές συνθήκες κυρίως τους χειμερινούς μήνες - για να μάθει γράμματα.
Στον ελεύθερο του χρόνο θέλει, όπως όλα τα παιδιά, να παίξει, να τρέξει, να φωνάξει, να κυλιστεί στο έδαφος... Και θέλει μία παιδική χαρά...
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου της περιοχής, κ. Κώστα Κοντάκη, υπάρχει οικόπεδο του Συλλόγου όπου μπορεί να στηθεί άμεσα μια παιδική χαρά.
Αλλά με κάποιον τρόπο πρέπει να αγοραστούν και να τοποθετηθούν τα απαραίτητα... παιχνίδια.
