Η 16η Ιουνίου του 1941, ήταν η ημέρα που σημάδεψε ανεξίτηλα τη ζωή 59 ανθρώπων από τον νομό Ηρακλείου. Ανάμεσά τους και ο Νίκος Παπουτσάκης από το χωριό Αρμάχα Πεδιάδος.
Ο Νίκος Παπουτσάκης, αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς για πέντε χρόνια και μεταφέρθηκε σε διάφορα στρατόπεδα, όπως το Λαμστ-οφ και το Νταχάου, όπου βασανίστηκε απάνθρωπα, μέχρι να απελευθερωθεί μαζί με όσους είχαν παραμείνει ζωντανοί από την 9η Αμερικανική Στρατιά, μια μέρα σαν σήμερα το 1945.
Μετά από δημοσίευμα της εφημερίδας "Πατρίς", τον Μάιο του 2002, ο γιος του, Ζαχαρίας Παπουτσάκης, θέλοντας να ικανοποιηθεί ηθικά ο πατέρας του, έστειλε τα δικαιολογητικά στο Διεθνή Oργανισμό Mεταναστεύσεων και ξεκίνησε τη διαδικασία για την αποζημίωση του. Ακολούθησε ανταλλαγή επιστολών και τελικά ο Νίκος Παπουτσάκης έλαβε αποζημίωση ύψους 8.000 ευρώ!
Σε ρεπορτάζ της ίδιας εφημερίδας, την 29η Απριλίου του 2004 αναφέρεται: "Ο κ.Ζαχαρίας Παπουτσάκης δεν ξεχνά την έκπληξη που ένιωσε όταν έλαβε το τηλεφώνημα που επιβεβαίωνε πως ο πατέρας του θα λάμβανε αποζημίωση για όσα πέρασε κατά τη γερμανική κατοχή. Σίγουρα δεν περίμενε την άμεση ανταπόκριση των αυστριακών Αρχών, τότε που βοηθούσε τον πατέρα του να συντάξει την αίτηση προς το Αυστριακό Ταμείο Αποζημιώσεων, όπου έγραφε: «Λόγω καταναγκαστικής εργασίας έχω υποστεί εκτός από την ψυχολογική βία, μετατόπιση τριών σπονδύλων με αποτέλεσμα το δεξί πόδι να έχει κοντύνει 2,5 πόντους».
Ο κ.Παπουτσάκης στα 86 χρόνια του δικαιώθηκε για όσα υπέστη σε ηλικία 22 ετών. Μετά από τη δική του δικαίωση, και άλλοι αγωνιστές ίσως νʼ ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο. Mάλιστα ο γιος του μας είπε ότι πέρα από την ηθική ικανοποίηση που έλαβε ο πατέρας του και το χρηματικό ποσό της αποζημίωσης, εκτιμά ότι θα πρέπει οι άνθρωποι που βασανίστηκαν να λάβουν και σύνταξη από τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών και θα αγωνιστεί προς αυτή την κατεύθυνση."
