Ημέρες Μνήμης που ο Ελληνικός λαός τιμά τους εθνικούς-απελευθερωτικούς αγώνες της εποποιίας του 1940 και οι δάσκαλοι, σοφά επέλεξαν να διδάξουν στα παιδιά την ζώσα ιστορία. Ογδόντα παιδιά από το Δημοτικό Σχολείο Αγ. Παρασκιών , όπως και η Ε’ και ΣΤ’ Τάξεις του Δημοτικού Σχολείου Άνω Βιάννου, βρέθηκαν στο Πανδημοτικό Ηρώο και ξεναγήθηκαν στο Μουσείο Ολοκαυτώματος. Στα παιδιά μίλησαν ο υπερήλικας Λεωνίδας Ποντικάκης, από το Κεφαλοβρύσι, που έζησε τα τραγικά γεγονότα της Κατοχής, ενώ ο Χαρίδημος Παπαδημητρόπουλος μίλησε στους μαθητές για την συμβολή της Εθνικής Αντίστασης στον αγώνα του λαού μας για την απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Ο Πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής κ. Αριστομένης Α. Συγγελάκης μιλώντας στα παιδιά είπε τα παρακάτω λόγια:
«Αγαπητά μου παιδιά και αγαπητοί μου εκπαιδευτικοί
Χαίρομαι πολύ που είμαι εδώ, την παραμονή της εθνικής μας επετείου, για να μιλήσουμε για το «ΟΧΙ» που είπε ο ελληνικός λαός στο τελεσίγραφο της φασιστικής Ιταλίας. Να μιλήσουμε για τον πρωτόγνωρο ενθουσιασμό με τον οποίο πήγαιναν οι φαντάροι μας στο μέτωπο.
«Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα,
μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα»
Αυτοί ήταν οι εξαίσιοι στίχοι του Κωστή Παλαμά. Να μιλήσουμε για τις θρυλικές γυναίκες της Πίνδου, που κουβαλούσαν στην πλάτη τους όπλα και εφόδια στον ελληνικό στρατό.
Να μιλήσουμε για τον παλλαϊκό ξεσηκωμό της Μάχης της Κρήτης, την καθολική λαϊκή Αντίσταση του Κρητικού λαού που έδωσε ένα γερό χαστούκι στους εισβολείς αλεξιπτωτιστές και ορεινούς καταδρομείς της ναζιστικής Γερμανίας.
Να μιλήσουμε για το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης, τον αγώνα του λαού μας στα βουνά και στις πόλεις ενάντια στους κατακτητές, που συνέβαλε αποφασιστικά στη συντριβή του Άξονα και την απελευθέρωση της Ευρώπης από το ναζιστικό ζυγό. Έναν αγώνα που εδώ στα χωριά της επαρχίας Βιάννου πήρε μεγαλειώδεις διατάσεις!
Αλλά και να μιλήσουμε για την κτηνωδία του ναζισμού – φασισμού, τα φοβερά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας του Γ’ Ράιχ, που ολοκαύτωσε τα χωριά μας, δολοφόνησε εν ψυχρώ εκατοντάδες αμάχους και κατέστρεψε την επαρχία μας αλλά και εκατοντάδες ακόμη χωριά στη χώρα μας.
Όταν ήμουν παιδί, στην ηλικία σας πήγαινα κι εγώ στο σχολείο αλλά δεν είχα παπούτσια, δεν είχα παλτό για τον χειμώνα, δεν είχα βιβλία, και το βράδυ κοιμόμουν νηστικός, τρώγοντας μόνο λίγα χόρτα. Το ίδιο κι όλα τα ορφανά του χωριού μου, του Αμιρά και των άλλων χωριών της Βιάννου. Αλλά αντέξαμε, σπουδάσαμε και δεν ξεχάσαμε το χρέος μας απέναντι στην πατρίδα.
Αγαπημένα μου παιδιά,
Η παρουσία μου εδώ σήμερα, μού δίνει μεγάλη υπερηφάνεια και αισιοδοξία! Έχω εντυπωσιαστεί με σας, τους μαθητές του δημοτικού σχολείου Βιάννου, τις δασκάλες και τους δασκάλους σας και όσα υπέροχα παρουσιάσατε. Ακόμη περισσότερο όμως, μου δίνει χαρά, κουράγιο κι ελπίδα η συμβολική σας κίνηση να δώσετε σε μένα, ως Πρόεδρο της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου και Μουσείου Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου, ως εγγύηση ότι συνεχίζετε τον αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση!
Η καρδιά μου χτυπά έντονα. Η ηρωική μας επαρχία, η Βιάννος, που οι Γερμανοί ναζί πήγαν να εξαφανίσουν από τον χάρτη, είναι εδώ, τιμά την Ιστορία της και αγωνίζεται για Δικαιοσύνη! Στα όμορφα και φωτεινά σας πρόσωπα βλέπω την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον με περισσότερη και καλύτερη Δημοκρατία, με ειρήνη, ελευθερία, ισότητα και Δικαιοσύνη»!
