όπως θα έλεγαν Λοϊζος-Ρασουλης με τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου.
Πέρασαν λίγες μέρες από τη στιγμή που "έφυγε" για το μεγάλο της ταξίδι η αγαπημένη μου σύζυγος και σύντροφος, Βέρα. Το αστέρι της έσβησε ξαφνικά, αναπάντεχα, απρόσμενα.
Όμως στιγμή δε φεύγει από τον νου μου, την καρδιά μου και τη ζωή μου. Είναι σαν να βρίσκεται κοντά μας, ανάμεσά μας, κάπου εδώ γύρω και σαν αγαθό πνεύμα να προσπαθεί να μη λείψει τίποτα απ' όλους, όπως έκανε πάντα.
Γιατί ΕΊΝΑΙ πιστή σύζυγος, στοργική μητέρα και ευτυχισμένη γιαγιά
Γιατί ΕΊΝΑΙ εργατική και ανιδιοτελής
Γιατί ΕΊΝΑΙ πραγματική φίλη χωρίς ανταλλάγματα
Γιατί ΕΊΝΑΙ γελαστή και πρόσχαρη
Γιατί ΕΊΝΑΙ απλή και αληθινή
Γιατί ΕΊΝΑΙ ο συνδετικός κρίκος στη ζωή πολλών ανθρώπων
Γιατί ΣΚΌΡΠΙΖΕΙ απλόχερα το γέλιο και τη χαρά
Γιατί ΧΑΡΙΖΕΙ και ΠΑΙΡΝΕΙ πολλή αγάπη
Γιατί...
Θέλω να ευχαριστήσω:
Το ιατρικό, νοσηλευτικό και άλλο προσωπικό του νοσοκομείου ΠΑΓΝΗ. Παρ' όλες τις αντιξοότητες επιτελούν το καθήκον τους.
Τις αγαπημένες της φιλενάδες που ατελείωτες ώρες ξενύχτησαν στο πλάι της κρατώντας το χέρι της μέχρι το τέλος της ζωής της και την συντρόφεψαν ως την τελευταία της κατοικία.
Όλο αυτόν τον κόσμο συγγενείς, γνωστούς, φίλους που με πρόσωπα βουβά, σιωπηλά, σκυθρωπά, θλιμμένα παραβρέθηκαν στην αποχαιρετιστήρια τελετή να μας δώσουν κουράγιο και δύναμη για τη δύσκολη συνέχεια.
Καλό ταξίδι, άγγελέ μου, στη γειτονιά των αγγέλων. Θα σ' αγαπώ και θα σε θυμάμαι ΠΑΝΤΑ.
