Το "όπλο" μας η ποιότητα
Τη στιγμή που η νέα ελαιοκομική περίοδος πλησιάζει, έχει ξεκινήσει όπως είναι λογικό, να γίνεται μια αναφορά στο μεγαλύτερο ίσως κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι ελαιοπαραγωγοί.
Συμφωνα με όσα αναφέρουν οι αρμόδιοι, για τη σωστή και ποιοτική παραγωγή λαδιού απαιτείται απαραιτήτως, η απαρέγκλητη τήρηση των οδηγιών στους ψεκασμούς των φυτοφαρμάκων.
Παράλληλα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν για κάθε ελαιοπαραγωγό, η... συνύπαρξη του με τους συναδέλφους του. Γιατί βλέπουμε ουκ ολίγες φορές, να καλλιεργείται ένα λιόφυτο με βιολογικό τρόπο και δίπλα του ο ιδιοκτήτης άλλου λιόφυτου να ψεκάζει ασύστολα!
Από τις αρμόδιες Υπηρεσίες εκφράζονται φόβοι για τυχόν υπολειμματικότητα φυτοφαρμάκων στο παραγόμενο ελαιόλαδο της Κρήτης άνω του επιτρεπόμενου ορίου.
Και φυσικά δεν μπορεί να γίνεται στο ένα λιόφυτο η ελαιοκομιδή και στο άλλο λιόφυτο να γίνεται ψεκασμός.
Για αυτό, οι αρμόδιες Υπηρεσίες, επισημαίνουν ότι όλη η διαδικασία πρέπει να γίνεται με ορθό τρόπο. Να χρησιμοποιούνται όσο το δυνατόν πιο «αθώα» φυτοφάρμακα και να τηρούνται ευλαβικά οι χρόνοι αναμονής πριν από οποιαδήποτε άλλη ενέργεια.
Για την προστασία της ποιότητας του παραγόμενου ελαιολάδου, οι ελαιοκαλλιεργητές πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα:
- Να τηρούν κανόνες ορθής χρήσης φυτοπροστατευτικών (ημερομηνία από την τελευταία εφαρμογή έως τη συλλογή).
- Να προγραμματίζουν την ελαιοσυλλογή στο κατάλληλο στάδιο ωριμότητας του καρπού, έτσι ώστε να υπάρχουν οι βέλτιστες συνθήκες ποιότητας και απόδοσης ελαιολάδου (οι υπερώριμες ελιές χάνουν τη φρουτώδη γεύση τους, ενώ οι πρώιμες μπορεί να έχουν φρουτώδη γεύση αλλά χάνουν στις αποδόσεις.)
- Ελαιόπανα και πλαστικά εξαρτήματα των ελαιοραβδιστικών να πληρούν τα όρια της νομοθεσίας για τους φθαλικούς εστέρες (καν. Ε.Κ. 10/2011).
- Να αποφεύγονται οι τραυματισμοί του ελαιοκάρπου και το πάτημα κατά τη συγκομιδή, καθώς και η συμπίεση των ελιών εντός των σακιών.
- Η μεταφορά των ελιών στο ελαιοτριβείο να γίνεται μέσα σε γιούτινους σάκους (από το φυσικό φυτικό προϊόν γιούτα) ή σε παραγωγικές κλούβες. Απαγορεύεται η χρήση πλαστικών τσουβαλιών.
- Ο χρόνος που μεσολαβεί από τη συγκομιδή μέχρι την έκθλιψη συνιστάται να είναι ο συντομότερος δυνατός, διότι η μακρόχρονη παραμονή σε ζεστό και υγρό περιβάλλον προκαλεί σημαντική υποβάθμιση του παραγόμενου ελαιολάδου.
Οι ελαιοτριβείς θα πρέπει:
* Να φροντίζουν για τις κατάλληλες συνθήκες αποθήκευσης του ελαιόκαρπου και για την ταχεία έκθλιψη αυτού.
* Οι ελιές να αποθηκεύονται σε αεριζόμενο χώρο, προστατευμένες από βροχή.
* Κατά την αποθήκευση ο ελαιόκαρπος υφίσταται υδρόλυση (λιπόλυση), δηλαδή απελευθέρωση λιπαρών οξέων από τα τριγλυκερίδια. Η υδρόλυση έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της οξύτητας, την υποβάθμιση των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του ελαιολάδου και τη μείωση της εμπορικής του αξίας. Η υδρόλυση (μικροβιακή και ενζυματική) ευνοείται από περιβάλλον αυξημένης θερμοκρασίας παρουσίας τραυμάτων στους καρπούς της ελιάς και παρουσίας νερού. Για τους λόγους αυτούς οι καρποί της ελιάς πρέπει να διατηρούνται χωρίς να αυξάνεται η θερμοκρασία τους, να μη βρέχονται κ.ά.».