Ο θάνατος του γεγονότος


Με τεράστια ευκολία ξεστομίζονται λέξεις όπως "προδότης", "φασίστας", "πόλεμος", "εισβολέας" και πολλές άλλες. Ας μην ανοίξουμε όμως την κουβέντα για το αν δικαίως ή αδίκως ξεστομίζονται. Είμαι σίγουρος πως δεν θα βγάλουμε άκρη.
Η Ελλάδα βρίσκεται στο διάβα διαφορετικών συμφερόντων και αυτό την τοποθετεί σε μια από τις πιο επικίνδυνες ζώνες στον πλανήτη αυτή την περίοδο κατά τη γνώμη μου. Η κοινωνική αναταραχή σ'αυτή τη χώρα επετεύχθη για άλλη μια φορά με χαρακτηριστική ευκολία, αφού οι μισοί πολίτες της αντιμετωπίζονται ως πιο επικίνδυνοι ακόμα κι από ηγέτες οι οποίοι χρησιμοποιούν σαν όπλα ανθρώπινες ψυχές, από τους άλλους μισούς πολίτες.
Σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή, είναι προφανές ότι οι διαφωνίες είναι άπειρες. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από κάποια θέματα, στα οποία υπάρχει κάποια πιθανότητα να συμφωνήσουμε.
Υπάρχει γεγονός;
Υπάρχει συμβάν για το οποίο να συμφωνούμε όλοι, ότι ναι, "αυτή τη στιγμή έγινε αυτό"; Ή υπάρχουν μόνο οπτικές γωνίες; Ή υπάρχουν μόνο οι διαφορετικές παρουσιάσεις των γεγονότων;
Είναι απίστευτο πως για το ίδιο συμβάν, μπορεί να έχουμε δύο 100% διαφορετικές παρουσιάσεις από τα μέσα. Τόσο, που πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε ότι μιλούν για το ίδιο πράγμα.
Πρέπει να συμφωνήσουμε κάποια στιγμή, ότι ζούμε στην εποχή που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει αλήθεια. Υπάρχουν μόνο "αλήθειες". Κάποιες εκδοχές κάθε αλήθειας, που φαίνεται πως δεν πρόκειται να μάθουμε αν δεν είμαστε μπροστά στο συμβάν.
Προφανώς δεν υποστηρίζω πως πρέπει να τα βλέπουμε όλοι, όλα μονοδιάστατα. Σίγουρα κάπου, κάποιοι δημοσιογράφοι ή πολίτες, προσπαθούν να μεταφέρουν αυτό που βλέπουν. Όμως μέσα στις τόσες διαφορετικές παρουσιάσεις, εγκλωβίζονται κι αυτοί μέσα στις αμφιβολίες του αναγνώστη.
Πως περιμένετε όμως να υπάρξει οποιαδήποτε συμφωνία και ομόνοια και ταυτόχρονα να μην αποκτήσουν τεράστια δυναμική ακραίες αντιλήψεις, όταν δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα γεγονότα, παρά μόνο εντυπώσεις και κατευθύνσεις; Και το απίστευτο είναι πως οι αναγνώστες δεν μιλούν γι'αυτό! Ο καθένας από εμάς, αναζητά την οπτική και την παρουσίαση του γεγονότος η οποία στην πραγματικότητα θα εξυπηρετεί τις αντιλήψεις που του έχουν επιβληθεί έχει διαμορφώσει!
Μέσα σε μια κατάσταση, υπάρχουν δεδομένα που μας αρέσουν και δεδομένα που δεν μας αρέσουν. Υπάρχουν δεδομένα τα οποία κλονίζουν τις αντιλήψεις μας και δεδομένα που τις ενισχύουν.
Ναι, μέσα σε χιλιάδες ανθρώπους που ζουν στην εξαθλίωση, υπάρχουν εγκληματίες και παραβάτες. Πάρα πολλοί. Όπως δεν υπάρχουν μονάχα εγκληματίες και "ταλιμπάν" έτσι δεν υπάρχουν μονάχα γυναικόπαιδα και νέοι με όνειρα ανάμεσα τους. Υπάρχει κάθε καρυδιάς καρύδι. Όπως παντού. Σταματήστε να εστιάζετε όμως στους μεν ή στους δε κατά περίπτωση, διότι χάνουμε το δάσος.
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση ποτέ να κοιτάξουμε την αλήθεια και να αναλύσουμε ορθά την όποια κατάσταση, όσο υπάρχει αυτό το καθεστώς στα ενημερωτικά μέσα (διαδίκτυο, τηλεόραση, ραδιόφωνο, τύπος). Είναι προφανές, πως σ'αυτόν τον πόλεμο των εντυπώσεων, υπάρχει μια πλευρά η οποία έχει ξεκάθαρα το πάνω χέρι, όμως αυτό δεν "αθωώνει" τις υπόλοιπες.
Μέχρι να απαιτήσουμε οι κάμερες να στρέφονται 360 μοίρες και όχι μονάχα εκεί που συμφέρει, μην περιμένετε να βγάλουμε άκρη. Και ποτέ καμία διαφωνία ή συμφωνία δεν θα έχει πραγματικό νόημα, αν δεν υπάρχει... η αλήθεια.