Μια όμορφη εκδήλωση με τις θυσίες της Βιαννίτισσας γυναίκας την περίοδο της κατοχής στο προσκήνιο
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η συναυλία που έκλεισε το τετραήμερο των εκδηλώσεων τιμής και μνήμης με τη συμπλήρωση 78 ετών από το Ολοκαύτωμα της Βιάννου.
Η συναυλία που έγινε στο Ηράκλειο και συγκεκριμένα στο Κηποθέατρο "Νίκος Καζαντζάκης", ήταν αφιερωμένη, όπως και αυτές των προηγούμενων ημερών, στη Βιαννίτισα γυναίκα, την ηρωίδα της κατοχής, τη μητέρα, τη σύζυγο, την αδερφή, την κόρη που στάθηκε όρθια μετά από τον καταστροφικό αυτόν Σεπτέμβρη του 43'.
Τη συναυλία προλόγισε και συντόνισε το μέλος της Σ.Ε. του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και πρώην Υφυπουργός Πολιτισμού, Μανώλης Χατζηνάκης.
Χαιρετισμούς απηύθυναν κατά σειρά ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Βιάννου, Γιάννης Διακάκης, ο Δήμαρχος Βιάννου, Μηνάς Σταυρακάκης, ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης, Παύλος Μπαριτάκης και ο Συγγραματέας του Εθνικού Συμβουλίου των Διεκδικήσεων των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, Αριστομένης Ι. Συγγελάκης.
Ανάμεσα στις ομιλίες, ο συντάκτης του viannitika.gr και Ιδρυτής της εφημερίδας "Ηχώ της Βιάννου", Σπανάκης Μανώλης, είχε απαγγείλει το παρακάτω ποίημα της Μαρίνας Χρηστάκη, εκπαιδευτικού και ποιήτριας από τον Βαχο:
Βγείτε κοιτάξτε κοπέλες.
Μην κλάψετε.
Θα κλαίω εγώ και μέσα από το μνήμα.
Ήσουνα όμορφος γιέ μου.
Στην ομορφιά σου τίποτα δεν έλειπε.
Δεκαοχτώ χρονών ήσουνα.
Στο στήθος σου,
στ’ άγρια τριαντάφυλλα της νιότης,
ανέγγιχτη κοιμήθηκε η αγάπη.
Δείτε κοπέλες, ο γιος μου ο λεβέντης.
Μ΄ ένα στεφάνι δάκρυα η μάννα του τον έστεψε.
Εσείς, μην κλάψετε το γιο μου.
Εσείς κοπέλες, του Βαχού, της Βιάννου,
του κόσμου κοπέλες, να βγαίνετε να βλέπετε το γιο μου
στολισμένο με της λευτεριάς το φως.
Κάθε γενιά στο νου της να τον φέρνει
και να στοχάζεται τους εχθρούς του ανθρώπου.
Βγείτε, κοιτάξτε κοπέλες,
τι ωραίο που είναι το πρόσωπό του.
Θα τον ζητώ, δεν θα τον βρίσκω
Μια μέρα, απάνω στον ανθό της νιότης του,
σαν το αγρίμι του βουνού, του έριξαν το βόλι.
Μπήκαν οι βάρβαροι, τον άρπαξαν
από της μάνας του το σπιτικό.
Αχ! Να είχα προλάβει να τον κρύψω.
Να μην τον έπαιρναν!
Τον σκότωσαν κοπέλες το γιο μου,
σαν το ελάφι.
Έστησαν τους ανθρώπους μας,
άοπλους σε μια σειρά,
Μες στα χωράφια τους σκότωσαν.
Και τώρα, δες με,
το χέρι μου υψώνω στα ουράνια,
Εγώ, τα δάκρυα σκουπίζω,
θα μεγαλώσω τα αδέλφια σου,
το όνομα του εχθρού του ανθρώπου,
να σβήσουν πρέπει από τον κόσμο.
Καλέ μου, σφραγίδα στην καρδιά μου θα σε βάλλω.
Στο στήθος σου, τα τριαντάφυλλα της αγάπης
δεν πρόλαβαν ν΄ ανθίσουν,
και τα παιδιά σου δεν θα γεννηθούν.
Τα έδωσες όλα γιε μου, ακριβέ μου.
Στη συνέχεια, ο τραγουδοποιός Μάνος Παπαδάκης και το εξαμελές μουσικό του σχήμα, απέδωσαν τραγούδια μεγάλων συνθετών που έχουν σημαδέψει τη μουσική μας ιστορία. Στο επίκεντρο η ηρωίδα γυναίκα της μαρτυρικής επαρχίας Βιάννου και Δυτικής Ιεράπετρας, που σήκωσε το σταυρό του μαρτυρίου, το σταυρό του πένθους, της ορφάνιας και της φτώχειας.
Αξιοσημείωτο είναι πως παρουσιάστηκε σε πρώτη εκτέλεση, το τραγούδι του Μάνου Παπαδάκη που αφιερώνεται στην μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος της επαρχίας Βιάννου και Δυτικής Ιεράπετρας και ιδιαίτερα στην οικογένεια Βερβελάκη, η οποία θρηνεί τα τρία μικρά αδέλφια, την Ευαγγελία 8 ετών, τη Μαρία 12 ετών και τον Στέλιο 15 ετών, που βασανίστηκαν μέχρι θανάτου από τα γερμανικά στρατεύματα
κατοχής αλλά δεν πρόδωσαν πού ήταν κρυμμένος ο πατέρας τους και έγιναν φωτεινά ορόσημα αντίστασης και αυτοθυσίας. Ακούστε το τραγούδι πατώντας εδώ.
Συμμετείχαν οι μουσικοί:
ΚΟΝΤΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ : ηλεκτρικό μπάσο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΥΡΑΚΗΣ : ηλεκτρική κιθάρα
ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΓΙΑΣΛΑΚΙΩΤΗΣ : ηλεκτρική κιθάρα
ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ : τύμπανα
ΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΕΑΣ : κλαρίνο
ΣΠΥΡΟΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ : μηχανικός ήχου
ΜΑΝΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ : κιθάρα – φωνή.
Στη συναυλία συμμετείχε επίσης η ΝΑΤΑΣΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ - ΤΖΑΒΕΛΛΑ, η οποία ερμήνευσε τραγούδια της Αντίστασης και του αγώνα.
