Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’50 και η Βιάννος προσπαθούσε να ανακάμψει από τα κατοχικά και μετακατοχικά δεινά. Σ’ αυτή τη μίζερη και μουχλιασμένη πραγματικότητα, η ζωή έβρισκε ξετρύπια να φτάσει στο ήλιο. Έβρισκε κουράγιο για να δώσει κλώτσο στην ανέμη να γυρίσει. Το χαμογέλιο επανέρχονταν και οι άνθρωποι έβρισκαν σιγά σιγά τα πατήματά τους.
Η πανέμορφη φωτογραφία που σας παρουσιάζουμε, έρχεται από τόσο μακριά. Κάπου 65 χρόνια πριν μια μαγική φωτογραφική μηχανή απαθανάτισε την αέναη ελπίδα, τα νιάτα της Κωμόπολης. Δυστυχώς, τρία από αυτά τα λεβεντόπαιδα, μίσεψαν νωρίς, στερώντας μας το φως τους και μετακόμισαν σ’ άλλα μέρη…
